سال 90 جه سالی بود برای ما دانشجویان دانشگاه لرستان... حتی عید هم نداشتیم. روزی که در پادگان دژ این اتفاق برای شهید حجت افتاد، می خواستیم به اروند بریم . تا اروند کنار فقط گریه می کردیم. وای خدا چه روزی بود ... اون روز هیچ کس نمیتونست دیگری رو آروم کنه و همه بی تاب بودند . هر شب به شهید حجت فکر کنم و با خودم میگم چرا ما؟ چرا جلوی چشم ما؟ اون روز شهادت بچه ها تو اتوبوس درباره شهید علم الهدی توضیح دادن که جنگ اون ها تن به تن نبود،بلکه جنگ تن به تانک بود... وما تازه این معنی رو فهمیدیم که وقتی کسی به زیر چرخ میره یعنی چی... شهید حجت خوش به سعادتت . ما که نالایقیم .. خوش به سعادتت....شادی روحش صلوات

ارسالی از دانشجویان دانشگاه لرستان