حوالی تیر ماه سال 90 بود حجت چند روزی توی خودش بود رفتارش خیلی عجیب بود زیاد با کسی حرف نمی زد توی مسجد که می اومد با یه حال و هوایی نماز میخوند یه روز دیگه با اصرار باهاش صحبت کردم موضوع را ازش سؤال کردم گفتم حجت چرا اینقدر تو خودتی نمی خواست جواب بده ولی خیلی اصرار کردم با اینکه زیاد مایل نبود ولی گفت ابتدا از یک نامه ای که یکی از عالمان دینی نجف به امام زمان نوشت برام گفت نمی دونم تو اون نامه چه نوشته بود که حجت اون قدر تحت تأثیر قرار گرفت حجت بعد گفت ما برای امام زمان هیچ کاری نکردیم امام زمان خیلی غریبه ... خیلی تنهاست من براش هیچی نکردم این موضوع گذشت تا بعد از شهادت حجت دیدم خانواده شهید حجت دست نوشته ای از حجت منتشر کردن که درد دل با امام زمان بود و تاریخی که حجت آخر دست نوشته، نوشته بود دقیقاً همون روزهایی بود که حجت این حال و هوا را داشت حال که این دست نوشته را دیدم می فهمم که حجت چقدر اون روزها امام زمانی شده بود

                                                راوی موسی روشنگر